20/6/09

ΒΑΝΤΑΝΑ ΣΙΒΑ: ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Η πολιτική των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων


Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα υποτίθεται ότι προανήγγειλαν μια δεύτερη πράσινη επανάσταση, γιατί θα παράγονταν σε μεγαλύτερες ποσότητες και θα βελτίωναν την επισιτιστική ασφάλεια. Ωστόσο, τα υφιστάμενα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν προσφέρουν περισσότερη τροφή. Η εξάπλωσή τους αντανακλά την εξάπλωση μιας διατροφικής δικτατορίας και όχι τη δυνατότητα για ελεύθερες και συνειδητές διατροφικές επιλογές. Σε αντίθεση με ό,τι ισχυρίζονται οι υποστηρικτές τους, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα υπονομεύουν την επισιτιστική ασφάλεια, τη διατροφική κυριαρχία και τη διατροφική δημοκρατία.

Επισιτιστική Ασφάλεια
Το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων που καλύπτονται από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες χρησιμοποιούν μεταλλαγμένους σπόρους πρώτης γενιάς, οι οποίοι βασίζονται στην ανθεκτικότητα απέναντι στα ζιζανιοκτόνα ή στην εισαγωγή γονιδίων βακίλου Θουριγγίας (Bt) για την καταπολέμηση των παρασίτων. Τα γονίδια που είναι ανθεκτικά στα ζιζανιοκτόνα επιτρέπουν μεγαλύτερη χρήση αυτών των ουσιών. Η τοξίνη Bt στις καλλιέργειες υποτίθεται ότι καταπολεμά τον πράσινο σκώληκα, αλλά οδηγεί στην ταχεία ανάπτυξη ανθεκτικότητας καθώς και στην εξάπλωση νέων παρασίτων.

Η αυξημένη απόδοση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι το πιο σημαντικό επιχείρημα που χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία των μεταλλαγμένων. Στην πραγματικότητα όμως, η γενετική μηχανική έχει οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής. Ο Μπιλ Κρίστανσον, ένας αμερικανός καλλιεργητής σόγιας, δήλωσε στο πρώτο Συνέδριο για τη Βιολογική Καταστροφή, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1998 στο Σεντ Λούις, την έδρα της Μονσάντο (Monsanto), ότι στο Μισούρι η μεταλλαγμένη σόγια είχε μειωμένη απόδοση κατά πέντε μπούσελ ανά έικρ. Ο Εντ Όπλινγκερ, καθηγητής Αγρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν, διεξάγει εδώ και 25 χρόνια ελέγχους απόδοσης των σπόρων σόγιας. Βάσει των στοιχείων που συγκέντρωσε από 12 πολιτείες, οι οποίες καλλιεργούν το 80% της αμερικανικής σόγιας, διαπίστωσε ότι η μεταλλαγμένη σόγια είχε κατά 4% μειωμένη απόδοση σε σύγκριση με τις συμβατικές ποικιλίες.

Σε μια μελέτη των Μαρκ Λαπ και Μπριτ Μπέιλι, οι συμβατικοί σπόροι σόγιας είχαν καλύτερη απόδοση απ’ ό,τι οι μεταλλαγμένοι σε 30 από τις 38 ποικιλίες, με συνολική μείωση απόδοσης κατά 10% σε σύγκριση με τις συμβατικές ποικιλίες (Against the Grain, 1999). Ο Δρ. Τσαρλς Μπενμπρούκ, βασιζόμενος πάνω σε 8.200 πανεπιστημιακούς ελέγχους το 1998, ανέφερε μια μείωση απόδοσης της τάξεως του 6-7% σε καλλιέργειες που είχαν γενετικά τροποποιηθεί ώστε να είναι πιο ανθεκτικές στο ζιζανιοκτόνο Roundup. Εάν δεν αντιστραφεί μέσω μελλοντικών βελτιώσεων, μια τέτοια μείωση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η πιο σημαντική πτώση απόδοσης που έχει ποτέ συνδεθεί με μια γενετικά τροποποιημένη καλλιέργεια.

Στην Ινδία η απόδοση του βαμβακιού Bt ήταν εντυπωσιακά μικρότερη από την υποσχόμενη κατά τον πρώτο χρόνο καλλιέργειας. Μελέτες δείχνουν ότι στην Μαχαράστρα και στο Άντρα Πραντές οι άλλες ποικιλίες πλην της Bt είχαν απόδοση δέκα κουίνταλ ανά έικρ, ενώ οι ποικιλίες Bt δύο κουίνταλ ανά έικρ. Στην Καρνατάκα οι άλλες ποικιλίες είχαν απόδοση 7 κουίνταλ ανά έικρ, ενώ οι ποικιλίες Bt 382 κουίνταλ ανά έικρ. Οι μεταλλαγμένοι σπόροι δεν αυξάνουν την απόδοση των γεωργικών καλλιεργειών. Η παραγωγή έχει μειωθεί κατά 50 με 60%. Υψηλότερη παραγωγή εμφανίζεται μόνο στα παραποιημένα δεδομένα που επινοούν οι πολυεθνικές.

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science στις 7 Φεβρουαρίου του 2003 από τους Μάτιν Κουέιμ και Ντέιβιντ Ζίλμπερμαν χρησιμοποιήθηκε για να υποστηριχθεί ψευδώς ότι η απόδοση του βαμβακιού Bt στις βαμβακοφυτείες της Ινδίας το 2002 ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τις άλλες ποικιλίες. Αυτή η δήθεν επιστημονική μελέτη δημιουργεί δύο λαθεμένες εντυπώσεις. Πρώτον, δε βασίζεται σε ανεξάρτητα επιστημονικά δεδομένα από γεωργικές καλλιέργειες, αλλά σε μη επαληθευμένα «εμπιστευτικά δεδομένα» που δόθηκαν από την εταιρεία Monsanto-Mahyco, η οποία εμπλέκεται στην πώληση σπόρων βαμβακιού Bt. Δεύτερον, ενώ η μελέτη βασίζεται σε δεδομένα της εταιρείας από ελέγχους του 2001, χρησιμοποιήθηκε παραπλανητικά για να αποδείξει την «επιτυχία» και την αυξημένη απόδοση των βαμβακοφυτειών το 2002. Ωστόσο, όλες οι ανεξάρτητες μελέτες δείχνουν πτώση της παραγωγής. Ακόμα και η αυτοαποκαλούμενη «ομάδα εμπειρογνωμόνων» που συνόδεψε τους αντιπροσώπους της Monsanto-Mahyco για να αξιολογήσει τις βαμβακοφυτείες παραποίησε τα δεδομένα.

Οι καλλιέργειες δεύτερης γενιάς, όπως το «χρυσό ρύζι» και οι «πατάτες με πρωτεΐνη», που εμφανίζονται να υπόσχονται μελλοντική αύξηση της παραγωγής για να αντικρούσουν τις οικολογικές κριτικές για τους σπόρους με ανθεκτικότητα στα ζιζανιοκτόνα και με τοξίνη Bt, αποτυγχάνουν επίσης να αυξήσουν την επισιτιστική ασφάλεια.

Στα πλαίσια της συμφωνίας για τη μεταφορά τεχνολογίας μεταξύ Ινδίας και Ελβετίας αναφορικά με το ρύζι με βιταμίνη Α (χρυσό ρύζι), αυτό το μεταλλαγμένο ρύζι παράγει 70 φορές λιγότερη βιταμίνη Α απ’ ό,τι άλλες διατροφικές πηγές.
Παρομοίως, η πατάτα με πρωτεΐνη, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, θα μειώσει τη διαθεσιμότητα πρωτεΐνης στην Ινδία. Όπως αναφέρεται στο περιοδικό New Scientist (2 Ιανουαρίου 2003), το σχέδιο παρουσιάστηκε σε ένα συνέδριο στο Λονδίνο από τον Τζ. Παντμανάμπαν, ο οποίος, ως διευθυντής του περίφημου Ινδικού Ιδρύματος Επιστημών, είχε υπογράψει μια μυστική συμφωνία με τη Monsanto, για την οποία δεν γνώριζαν τίποτε οι συνάδελφοί του στο Ίδρυμα.

Η μεταλλαγμένη πατάτα, που περιέχει γονίδια αμάραντου, δημιουργήθηκε από τον Άσις Ντάτα του Πανεπιστημίου Γιαβαχαρλάλ Νεχρού στο Νέο Δελχί, ο οποίος είχε στο παρελθόν προσπαθήσει να πουλήσει και να εξασφαλίσει την αποκλειστική εκμετάλλευση της ίδιας γενετικής τεχνολογίας εισάγοντας γονίδια αμάραντου στο ρύζι. Ο Ντάτα συμμετείχε επίσης στην επιτροπή της Διεύθυνσης Βιοτεχνολογίας, η οποία χορηγεί επιδοτήσεις και πιστοποιητικά βιοασφάλειας. Είναι δηλαδή ταυτοχρόνα και χορηγός και αποδέκτης κονδυλίων βιοτεχνολογίας, και ρυθμιστής και ρυθμιζόμενος. Τέτοιου είδους συγκρούσεις αρμοδιοτήτων είναι πολύ διαδεδομένες στη γεωργική βιοτεχνολογία.

Η μεταλλαγμένη πατάτα που προωθείται αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο μιας στρατηγικής ενάντια στην πείνα περιέχει γονίδια αμάραντου. Ο αμάραντος υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στα ινδικά Ιμαλάια. Το Ναβντάνια (Navdanya), το κίνημά μας για τη βιολογική γεωργία, προωθεί τη χρήση των προϊόντων του αμάραντου, όπως τα προπαρασκευασμένα δημητριακά, το αλεύρι και τα αρτοποιήματα – πέρα από την παραδοσιακή χρήση του αμάραντου ως νηστίσιμης τροφής.

Σε σύγκριση με τη διατροφή με σιτηρά όπως ο αμάραντος, οι μεταλλαγμένες πατάτες θα προκαλέσουν υποσιτισμό, γιατί θα στερήσουν από παιδιά που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση τις άλλες θρεπτικές ουσίες που υπάρχουν μέσα στον αμάραντο και όχι στην πατάτα. Συνεπώς, η μεταλλαγμένη πατάτα θα επιφέρει έλλειψη σιδήρου και ασβεστίου στα παιδιά. Μια πιο έξυπνη επιλογή θα ήταν να διαδοθεί η καλλιέργεια και η χρήση τέτοιων φανταστικών σπόρων όπως ο αμάραντος. Οι αρχαίοι λαοί των Άνδεων θεωρούσαν τον αμάραντο ιερό. Στην Ινδία αποκαλείται «ραμντάνα» ή σπόρος του θεού. Η ρίζα «αμάρα», τόσο στα ελληνικά όσο και στα σανσκριτικά, υποδηλώνει το αιώνιο και το αθάνατο.

Ο σκοπός των Ντάτα και Παντμανάμπαν για τη μεταλλαγμένη πατάτα είναι να υποσκελίσουν την καλλιέργεια και την κατανάλωση αμάραντου και να προωθήσουν μια μονοκαλλιέργεια, η οποία θα βασίζεται στην παραγωγή και την κατανάλωση της πατάτας. Πρόκειται για μια συνταγή που θα οδηγήσει στη διάβρωση της βιοποικιλότητας και στην πείνα. Είναι απότοκη αυτού που έχω αποκαλέσει «μονοκαλλιέργεια του νου».

Εν πάση περιπτώσει, ο αμάραντος δεν είναι η μοναδική πηγή πρωτεΐνης στην πλούσια βιοποικιλότητα και κουζίνα της Ινδίας. Τα «νταλ» μας, τα όσπρια που συνοδεύουν συστηματικά είτε το ρύζι (dal-chawal) είτε το στάρι (dal-roti), είναι πλούσια σε πρωτεΐνη.
Η κατανάλωση των νταλ και των οσπρίων προσφέρει πολύ υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης απ’ ό,τι οι μεταλλαγμένες πατάτες. Τα όσπρια είναι επίσης απαραίτητα στη βιώσιμη γεωργία, γιατί οι καλλιέργειές τους δεσμεύουν το άζωτο και προσφέρουν μια οικολογική εναλλακτική λύση απέναντι στα χημικά αζωτούχα λιπάσματα. Τα όσπρια έχουν ακριβύνει, επειδή έγιναν πιο σπάνια λόγω της εξάπλωσης των μονοκαλλιεργειών του σταριού και του ρυζιού στα πλαίσια της πράσινης επανάστασης. Μόνο στο Πουντζάμπ, η έκταση που καλύπτεται από όσπρια μειώθηκε από 13,38% σε 3,48% από το 1966-67 έως το 1985-86. Η παραδοσιακή γεωργία βασιζόταν σε ένα μείγμα από δημητριακά και όσπρια. Νέες πρωτοβουλίες όπως το Ναβντάνια αναβιώνουν τις μεικτές καλλιέργειες με όσπρια για να αυξήσουν τόσο την επισιτιστική όσο και την οικολογική ασφάλεια.

Τα μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι αλληλένδετα με τη διατροφική δικτατορία. Το πρώτο επίπεδο ελέγχου πηγάζει από το γεγονός ότι μια χούφτα από γίγαντες της γενετικής –οι εταιρίες Monsanto, Syngenta, Aventis, Dow και Dupont – ελέγχουν τη γεωργική βιοτεχνολογία. Το δεύτερο επίπεδο ελέγχου πηγάζει από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα μονοπώλια εκμετάλλευσης πάνω στους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και φυτά. Το τρίτο επίπεδο ελέγχου ασκείται από τον περιορισμό της ελευθερίας της πληροφόρησης και της επιλογής. Οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες εξαπλώνονται μόνο όπου οι αγρότες στερούνται την ελευθερία πληροφόρησης και επιλογής, εξαιτίας του ελέγχου που ασκούν οι πολυεθνικές και της εξάρτησης από αυτές. Όπου οι καταναλωτές στερούνται το δικαίωμα της γνώσης και της επιλογής, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα εισάγονται στη διατροφική αλυσίδα. Οι αμερικανοί αγρότες είναι οι πιο παγιδευμένοι απ’ όλους στον έλεγχο των παραγωγικών μέσων και στο μάρκετινγκ των πολυεθνικών.

Οι αμερικανοί πολίτες έχουν στερηθεί τη διατροφική ελευθερία και τη διατροφική δημοκρατία, εξαιτίας των πολυεθνικών που εμποδίζουν τη σήμανση των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων.
Στην Ευρώπη και την Ιαπωνία οι καταναλωτές διαθέτουν ελευθερία επιλογής και αυτή η ελευθερία έχει εμποδίσει τις μεταλλαγμένες τροφές να κατακλύσουν την αγορά.

Στην Αφρική μια δημοκρατική διαδικασία οδήγησε στην άρνηση της Ζάμπια να αποδεχτεί τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. O πρόεδρος της Ζάμπια καταδίκασε τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα για την ανευθυνότητά τους, επειδή υποστηρίζουν τις ΗΠΑ και δήλωσε: «Μπορεί να είμαστε φτωχοί και να βιώνουμε διατροφικές ελλείψεις, αλλά δεν είμαστε πρόθυμοι να εκθέσουμε τον κόσμο σε ασαφώς καθορισμένους κινδύνους». Έκανε έκκληση να μην χρησιμοποιηθεί ο λαός της Ζάμπια σαν πειραματόζωα…

Η Διάσκεψη για τη Γη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, που οργανώθηκε δέκα χρόνια ύστερα από τη Διάσκεψη του Ρίο, η οποία μας έδωσε τη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα και το Πρωτόκολλο για τη Βιοασφάλεια, υποβιβάστηκε και αυτή σε μια αγορά για την προώθηση της βιοτεχνολογίας στην Αφρική. Εκατοντάδες αφρικανοί αγρότες και εκπρόσωποι κυβερνήσεων καταδίκασαν την αμερικανική πίεση για την πιεστική προώθηση επισιτιστικής βοήθειας που ήταν μολυσμένη με γενετικά τροποποιημένες ουσίες.

Όπως δήλωσαν εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών από την Αφρική: «Εμείς, οι ομάδες της Αφρικανικής Κοινωνίας των Πολιτών, που συμμετέχουμε στην Παγκόσμια Διάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη, η οποία απαρτίζεται από περισσότερες από 45 αφρικανικές χώρες, ενώνουμε τα χέρια μας με τις κυβερνήσεις της Ζάμπια και της Ζιμπάμπουε και με τους λαούς τους αρνούμενοι την αποστολή τροφίμων που είναι μολυσμένα με γενετικά τροποποιημένες ουσίες προς τα αδέρφια μας που λιμοκτονούν:

Αρνούμαστε να χρησιμοποιηθούμε ως χώρος απόθεσης των μολυσμένων τροφών που απορρίπτονται από τις βόρειες χώρες και είμαστε εξοργισμένοι από το συναισθηματικό εκβιασμό που ασκείται σε ανθρώπους που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση και σε κατάσταση ανάγκης.
Η περίοδος του λιμού προβλέπεται ότι θα ξεκινήσει στις αρχές του 2003. Επομένως, υπάρχει αρκετός χρόνος για την προμήθεια μη μολυσμένης τροφής.

Υπάρχουν αρκετά τρόφιμα στην υπόλοιπη Αφρική (που έχουν ήδη προσφέρει η Τανζανία και η Ουγκάντα) για να ταΐσουν τις περιοχές που έχουν πληγεί από την ξηρασία.
Η απάντησή μας είναι η ενίσχυση της αλληλεγγύης και της αυτάρκειας στην Αφρική απέναντι σε αυτό το νέο κύμα αποικιοκρατίας μέσω της βιοτεχνολογίας, η οποία στοχεύει στον έλεγχο των γεωργικών συστημάτων μας μέσω της εκμετάλλευσης των σπόρων από τις πολυεθνικές. Θα σταθούμε ενωμένοι για να εμποδίσουμε τη μόλυνση της ηπείρου μας από τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, ως ευθύνη απέναντι στις μελλοντικές γενιές».

Η διοχέτευση μεταλλαγμένων τροφίμων μέσω της επισιτιστικής βοήθειας ήταν το ζήτημα που προκάλεσε τις μεγαλύτερες αντιπαραθέσεις στην Παγκόσμια Διάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Αντί να εισακούσει τις φωνές του λαού της Αφρικής και να σεβαστεί τη διατροφική κυριαρχία του, ο Κόλιν Πάουελ επέκρινε τις κυβερνήσεις της νότιας Αφρικής, λέγοντας: «Απέναντι στην πείνα, αρκετές κυβερνήσεις της νότιας Αφρικής εμπόδισαν τη διανομή κρίσιμης επισιτιστικής βοήθειας στους πεινασμένους απορρίπτοντας το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι».
Η νότια Αφρική δεν είναι η μόνη περιοχή όπου η επισιτιστική βοήθεια χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει αγορές για τη βιομηχανία της βιοτεχνολογίας. Ύστερα από έναν καταστροφικό κυκλώνα στην Ινδία που σκότωσε 30.000 άτομα, διανεμήθηκε ως επισιτιστική βοήθεια ένα μείγμα καλαμποκιού και σόγιας, παρόλο που ο λαός της Ορίσσα τρέφεται με ρύζι. Η οργάνωσή μας, το Ίδρυμα Ερευνών για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Οικολογία, ανέλυσε το μείγμα σόγιας-καλαμποκιού και ανακάλυψε ότι ήταν μεταλλαγμένο κατά πλήρη παράβαση της ινδικής νομοθεσίας για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Τα κοινωνικά προγράμματα για τις γυναίκες και τα παιδιά που χρηματοδοτούνται από την Παγκόσμια Τράπεζα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για να επιδοτήσουν τη βιομηχανία της βιοτεχνολογίας και για να ανοίξουν τις αγορές στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα από την πίσω πόρτα.

Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα διανέμει εδώ και επτά χρόνια μεταλλαγμένα τρόφιμα, χωρίς να ενημερώνει τις παραλήπτριες χώρες και συχνά κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας των χωρών αυτών.
Στις 10 Ιουνίου 2002, το Φόρουμ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη της Βολιβίας ανακάλυψε ότι ένα δείγμα της επισιτιστικής βοήθειας της USAID που ελέγχθηκε βρέθηκε θετικό αναφορικά με την παρουσία αραβόσιτου Starlink, ένα είδος μεταλλαγμένου καλαμποκιού που δεν ενδείκνυται για κατανάλωση από ανθρώπους, αφού οι γιατροί έχουν εκφράσει ανησυχίες για ενδεχόμενες αλλεργικές παρενέργειες. Η επισιτιστική βοήθεια προς την Κολομβία βρέθηκε να είναι γενετικά τροποποιημένη κατά 90%.

Υπάρχουν πολύ σημαντικά προβλήματα τα οποία σχετίζονται με την επισιτιστική βοήθεια που
χρησιμοποιείται για την προώθηση των βιοτεχνολογικών προϊόντων στην αγορά. Πρώτον, υπάρχει το ζήτημα της αυξανόμενης πείνας και έλλειψης τροφίμων ως αποτέλεσμα της καταστροφής της οικολογικής και επισιτιστικής ασφάλειας. Η λύση στην επισιτιστική ανασφάλεια είναι η ενίσχυση της οικολογικής ανθεκτικότητας των γεωργικών συστημάτων μέσω της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας και η ενίσχυση της οικονομικής ανθεκτικότητας των τοπικών κοινοτήτων μέσω της διατροφικής κυριαρχίας.

Δεύτερον, όταν οι χώρες που αντιμετωπίζουν έλλειψη τροφίμων δε θέλουν μεταλλαγμένα τρόφιμα, η επιλογή τους πρέπει να γίνεται σεβαστή από την αληθινά ανθρωπιστική βοήθεια. Υπάρχουν αρκετά μη μεταλλαγμένα τρόφιμα στον κόσμο. Η νότια Αφρική χρειαζόταν ένα εκατομμύριο τόνους σιτηρών για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση: 1,16 εκατομμύρια τόνοι μη μεταλλαγμένου αραβόσιτου υπάρχουν στην Κένυα, την Τανζανία, την Ουγκάντα και τη Νότια Αφρική. Η ποσότητα που είναι διαθέσιμη στην παγκόσμια αγορά είναι παραπάνω από τη διπλάσια. Η ΕΕ ανακοίνωσε ότι θα προσφέρει στη νότια Αφρική 30 εκατομμύρια ευρώ για να προμηθευτεί μη μεταλλαγμένα τρόφιμα ως επισιτιστική βοήθεια. Η Ινδία έχει αποθέματα 65 εκατομμύρια τόνους μη μεταλλαγμένων τροφίμων, που μπορεί να διαθέσει για λιγότερο από $0,10 το κιλό. Υπάρχουν άφθονες εναλλακτικές λύσεις απέναντι στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Ο εξαναγκασμός σε περιόδους έκτακτης ανάγκης συνιστά απάνθρωπη πρακτική και όχι ανθρωπιστική βοήθεια.

Πρόσφατα η Ινδία απέρριψε μια αποστολή 10.000 τόνων καλαμποκιού ως επισιτιστική βοήθεια, γιατί ήταν μολυσμένο με καλαμπόκι Starlink.
Το παράδοξο να εισάγει η Ινδία όλο και μεγαλύτερες ποσότητες επισιτιστικής βοήθειας, ενώ 65 εκατομμύρια τόνοι σαπίζουν στις αποθήκες της, δείχνει ότι η επισιτιστική ανασφάλεια δεν είναι αποτέλεσμα της υπονόμευσης της επισιτιστικής ασφάλειας, αλλά προκαλείται από την υπονόμευση της διατροφικής κυριαρχίας και της διατροφικής δημοκρατίας. Το δημοκρατικό έλλειμμα είναι που επιτρέπει την εξάπλωση των μεταλλαγμένων τροφίμων. Η επισιτιστική ασφάλεια αποτελεί μια δημοκρατική πρόκληση τόσο για το Βορρά όσο και για το Νότο, τόσο για τους πλούσιους όσο και για τους φτωχούς, τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να αποκαλείται ελεύθερη εάν ενεργεί κατά παράβαση της διατροφικής δημοκρατίας.

Η Βαντάνα Σίβα είναι διευθύντρια του Ιδρύματος Ερευνών για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Οικολογία. Αυτό το άρθρο προέρχεται από μια ομιλία που δόθηκε στη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ζωής, το Φεβρουάριο του 2003.

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαδάκης

Σημειώσεις:
1) Το μπούσελ είναι μονάδα μέτρησης όγκου στην Αμερική, όπου 1 μπούσελ ισούται με 35,24 λίτρα. Το έικρ χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει εκτάσεις γης στις αγγλοσαξονικές χώρες, όπως το στρέμμα στην Ελλάδα. 1 έικρ ισούται με 4,047 (περίπου τέσσερα) στρέμματα. (Σ.τ.Μ.)
2) 1 κουίνταλ ίσον 100 κιλά. (Σ.τ.Μ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες